ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ 2

ΔΕ 05.01.09 21:00
12:08 East of Bucharest [Ήταν ή δεν ήταν;], Corneliu Porumboiu, Ρουμανία, 2006.
Ήταν ή δεν ήταν επανάσταση τα γεγονότα του ‘89 στη Ρουμανία; Της Ελλάδας το ’73; Εξέγερση το 2008; Ποιος το κρίνει; (αγγλικοί υπότιτλοι)


ΠΕ 08.01.09 20:00
Κιέριον, Δήμος Θέος, Ελλάδα, 1968.
Το διαχρονικό νουάρ με τον πάντα επίκαιρο πολιτικό λόγο.
Εκατό ώρες του Μάη, Δήμος Θέος, Φώτος Λαμπρινός, Ελλάδα, 1963.
H εν θερμώ καταγραφή των γεγονότων του 1963 και ένας πρόδρομος του ελληνικού πολιτικού κινηματογράφου.

ΣΑ 10.01.09, 19:00, ΣΥΖΗΤΗΣΗ.
O Ζιλ Ντελέζ, ο Φέλιξ Γκουατταρί και oι επιθυμητικές μηχανές. Το έδαφος, ο χρόνος, η πολιτική και το γίγνεσθαι. [βασική εισήγηση: Ιουλία Μέρμηγκα]


ΚΥ 11.01.09, 20:00
Η Ώρα των Καμινιών [μέρος πρώτο: Νεοαποικιοκρατία και Βία], Fernando E. Solanas, Octavio Getino, Αργεντινή, 1968.
Σημειώσεις και μαρτυρίες γύρω από τη νεοαποικιοκρατία, τη βία και την ελευθερία.
(αγγλικοί υπότιτλοι)

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ
Ο,ΤΙ ΕΧΟΥΜΕ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΕΠΙΛΟΓΗ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ,
ΤΗΝ ΑΛΛΟΤΡΙΩΣΗ, ΤΗΝ ΑΠΟΞΕΝΩΣΗ,
ΤΟΝ ΑΤΟΜΙΣΜΟ, ΤΗΝ ΙΕΡΑΡΧΙΑ।

ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥΠΟΛΗΣ
Ικονίου 1, Κίτρινο κτίριο, (Λεωφορείο 34, στάση Καπνομάγαζο.)

" Η φιλοσοφία παραμένει δεμένη με ένα επαναστατικό γίγνεσθαι, το οποίο δεν πρέπει να συγχέεται με την ιστορία των επαναστάσεων". (Ζ. Ντελέζ)

Είμαστε όλοι δεκαπεντάχρονοι

ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΔΕΚΑΠΕΝΤΑΧΡΟΝΟΙ

Η εν ψυχρώ δολοφονία του δεκαπεντάχρονου Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου είναι μόνο ένα από τα εκατοντάδες εγκλήματα της καθημερινής καταστολής. Από την μεταπολίτευση και μετά, πάνω από εκατό άνθρωποι έχουν δολοφονηθεί και εκατοντάδες, ίσως χιλιάδες ξυλοκοπηθεί, προπηλακισθεί, κυρίως κατά τη διάρκεια κοινωνικών αγώνων. Μόνο τα τελευταία 10 χρόνια, η κρατική καταστολή έχει αφήσει πίσω της 43 νεκρούς.

Από την άλλη:
Ο λαός μένει στο σπίτι του. Η μη ενεργή συμμετοχή της λαϊκής πλειοψηφίας στις εκδηλώσεις αγανάκτησης των νέων δεν είναι κάτι εντελώς καινούριο. Αποτελεί ιστορική ένδειξη της αποδόμησης των κοινωνικών δεσμών μετά την εισβολή του καπιταλιστικού ατομισμού. Η κοινωνία δύει μέσα στο βούρκο του ατομισμού και της κατανάλωσης.

Όμως:
Όσοι σκεφτόμαστε με το δικό μας κεφάλι έχουμε την ευθύνη να παραλάβουμε το έργο της έκφρασης της άρνησης απέναντι στη βία της καταστολής και την κρίση και να φέρουμε και εμείς το μήνυμα της αγανάκτησης με τρόπο αποφασιστικό και με συνείδηση του ρόλου μας.

Οι στιγμές που ζούμε είναι σπάνιες. Οφείλουμε να το αντιληφθούμε και να γνωρίζουμε ότι η θέση μας θα αποτελέσει ιστορικό δεδομένο.
Ό,τι συμβαίνει τώρα στέλνει μια μικρή γεύση από το μέλλον. Και το μέλλον δεν δικαιούμαστε να το παραδίδουμε σε κάποιους άλλους, γεμάτους συμφέροντα και ονόματα με κύρος. Το μέλλον οφείλουμε να το γράφουμε εμείς, σαν ελεύθεροι άνθρωποι, τα ζωντανά κύτταρα της κοινωνίας. Και οφείλουμε να το παραδίδουμε γεμάτο αξιοπρέπεια στα παιδιά μας: Αυτό ποτέ δε θα μας παραχωρηθεί. Είναι δυνατόν μόνο να κερδηθεί, με την διαρκή φυσική μας παρουσία στη συλλογικοποίηση των αρνήσεών μας, με αγώνες οπλισμένους με κοινωνική συνείδησή .

Συνείδηση απέναντι στη λήθη. Συνείδηση μέσα στην κοινωνία. Συνείδηση του εαυτού μας σαν κομμάτι αυτής της κοινωνίας. Συνείδηση των πράξεών μας σαν κομμάτι της ανθρώπινης [και όχι της καθεστωτικής] Ιστορίας.
Χωρίς αυτήν τη συνείδηση, χωρίς τις πράξεις που απορρέουν από αυτήν, το μέλλον δεν έχει καμία ελπίδα. Όχι μόνο για μας αλλά και για τους γονείς μας και για τα παιδιά μας.
Συνείδηση που δεν υποκύπτει στο κατηφορικό παραλήρημα των μέσων μαζικής ενημέρωσης: Την αλήθεια δεν την έμαθε ποτέ κανείς κάνοντας ζάπινγκ. Ως ενεργοί πολίτες, δεν οφείλουμε να παρακολουθούμε τις ειδήσεις, αλλά να τις φτιάχνουμε.

Να μην υποκύψουμε στην εντατικοποίηση του καταναλωτικού τρόπου ζωής.
Να μην υποκύψουμε στην ιδιώτευση που η εντατικοποίηση αυτή επιβάλλει.

Ο κάθε ένας από μας είναι πολύτιμος στο ‘δρόμο’. Γιατί στις μέρες μας, ο δρόμος είναι το μόνο καθαρό πεδίο σκέψης και δράσης. Γιατί στο δρόμο τα πράγματα είναι ακόμα ζεστά και ανήσυχα και απρόβλεπτα και μυρίζουν ένα διαφορετικό μέλλον από αυτό που μας ετοιμάζουν. Είναι η ώρα που θα πρέπει να μαζικοποιηθεί η κοινωνική άρνηση, με δράσεις, με πληροφόρηση, με αλληλεγγύη, με λόγο, με απόφαση και επιλογή.

Έχουμε μπροστά μας κάποια χρόνια διαρκούς κρίσης, οικονομικής και κοινωνικής. Η επιλογή είναι σαφής και διαχρονική: ή το σκοτάδι ενός πλανήτη χωρίς όνειρα και συνεπώς ζωή, ή μία οικολογική κοινωνία συνειδητών, ζωντανών, και με όνειρα που δυναμικά γίνονται πράξεις, ανθρώπων.
Ας γίνει ο λόγος μας δρόμος και ας τον βαδίσουμε γενναία.

• ΝΑ ΑΝΑΤΡΑΠΕΙ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΩΝ ΔΟΛΟΦΟΝΩΝ ΚΑΙ Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΗΣ, ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΕΠΙΔΟΞΟΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΗΣ ΤΗΣ ΙΔΙΑΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ.
• ΝΑ ΤΙΜΩΡΗΘΟΥΝ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΙΚΑ ΟΙ ΗΘΙΚΟΙ ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΟΙ ΑΥΤΟΥΡΓΟΙ ΤΗΣ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑΣ ΤΟΥ Α. ΓΡΗΓΟΡΟΠΟΥΛΟΥ.
• ΝΑ ΑΦΟΠΛΙΣΤΕΙ Η ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ – ΝΑ ΔΙΑΛΥΘΟΥΝ ΜΑΤ, ΟΠΚΕ ΚΑΙ ΟΙ ΕΙΔΙΚΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗΣ.
• ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΟΥ ΑΣΥΛΟΥ-ΔΙΕΥΡΥΝΣΗ ΤΟΥ ΑΣΥΛΟΥ ΣΤΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ.
• ΤΗΝ ΑΠΟΔΟΣΗ ΕΥΘΥΝΩΝ ΓΙΑ ΤΑ ΕΡΓΑΤΙΚΑ ΑΤΥΧΗΜΑΤΑ, ΜΕ ΠΙΟ ΠΡΟΣΦΑΤΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ 123ου ΕΡΓΑΤΗ ΓΙΑ ΦΕΤΟΣ ΣΤΗΝ ΕΡΓΟΛΑΒΙΑ ΤΗΣ ΤΙΤΑΝ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ.
• ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΑΝΤΙΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΝΟΜΩΝ (ΝΟΜΟΣ ΠΛΑΙΣΙΟ, Κ.Ε.Σ., ΒΑΣΗ ΤΟΥ 10, ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ,ΝΟΜΟΣ ΓΙΑ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΑ ΚΛΠ.).
• ΚΑΜΙΑ ΕΝΣΩΜΑΤΩΣΗ ΤΗΣ ΚΟΙΝΟΤΙΚΗΣ ΟΔΗΓΙΑΣ 36/05 ΓΙΑ ΤΑ ΚΟΛΛΕΓΙΑ.
• ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΔΗΜΟΣΙΑ ΚΑΙ ΔΩΡΕΑΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΒΑΘΜΙΔΕΣ ΧΩΡΙΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΥΣ ΤΑΞΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΕΞΕΤΑΣΤΙΚΟΥΣ ΦΡΑΓΜΟΥΣ.
• ΜΟΝΙΜΗ ΚΑΙ ΣΤΑΘΕΡΗ ΔΟΥΛΕΙΑ, ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ. ΟΧΙ ΣΤΙΣ ΕΛΑΣΤΙΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ. ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΩΝ ΑΝΤΙ – ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΝΟΜΩΝ ΣΙΟΥΦΑ- ΡΕΠΑ –ΠΕΤΡΑΛΙΑ. ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΩΝ ΑΠΟΛΥΣΕΩΝ.
  

Λευτεριά στους νάρκισσους του καναπέ και του ατομικισμού, απ’ όπου κι αν προέρχονται.

Μήπως και γίνει η νύχτα μέρα.

ΚΑΤΑΛΗΨΙΕΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥΠΟΛΗΣ

Συζητήσεις (η αφίσα)

Συζητήσεις – Εικόνα, Μίντια και Κοινωνία

ΤΡΟΠΟΙ ΑΝΑΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ
της δολοφονίας και της κοινωνικής εξέγερσης
ΗΘΙΚΑ – ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ

Παρασκευή 19 Δεκεμβρίου 17:00
ΜΕΡΟΣ Α’ ΠΡΑΞΗ
[Βασική εισήγηση: Απόστολος Καρακάσης]

Σάββατο 20 Δεκεμβρίου 17:00
ΜΕΡΟΣ Β’ ΘΕΩΡΙΑ
[Βασική εισήγηση: Χριστίνα Αδάμου]

Κυριακή 21 Δεκεμβρίου 17:00
ΜΕΡΟΣ Γ’ ΙΣΤΟΡΙΑ-ΑΝΘΡΩΠΟΛΟΓΙΑ
[Βασική εισήγηση: Τάκης Μπαστέας]


Η αποτύπωση της δολοφονίας του Αλέξη Γρηγορόπουλου και της κοινωνικής εξέγερσης που την ακολούθησε εγείρουν σοβαρά ιδεολογικούς και ηθικούς προβληματισμούς. Πώς αποδίδεται στα κοινά η δολοφονία ενός δεκαπεντάχρονου παιδιού, ένα γεγονός που καταλύει κάθε ανθρώπινη λογική; Έχει δικαίωμα / πρέπει μία/ένας δημιουργός να διαχειρισθεί τα συναισθήματα των θεατών μέσω του ήχου και της εικόνας;
Αν η ιδεολογία υπάρχει σε κάθε οπτικοακουστικό κείμενο, πώς τη διαχειριζόμαστε όταν κινηματογραφούμε είτε ως παρατηρητές ή και ως συμμετέχουσες / συμμετέχοντες σε μια κοινωνική εξέγερση; Πώς μετατρέπουμε τα αντικείμενα του βλέμματος σε κοινωνικά υποκείμενα;
Κάθε κοινωνική εξέγερση έχει ένα όραμα για τον κόσμο. Κάθε δημιουργία έχει στόχο να αποκαλύψει μια όψη του κόσμου. Οι συζητήσεις για την ηθική και την ιδεολογία δεν ακολουθούν, αλλά γεννούν την πράξη.


Ο ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ ΕΞΕΓΕΙΡΕΤΑΙ (;)
Το παράδειγμα του Μάη του 68

Δευτέρα 22 Δεκεμβρίου 16:00
[Βασική εισήγηση: Αθηνά Καρτάλου]

Κάμερα είναι μόνο η τηλεόραση; Μπορεί η κάμερα να θυμηθεί ότι ξεκίνησε από το σινεμά, ότι έφερε επαναστάσεις και περπάτησε μαζί της; Ας θυμηθούμε μαζί πως είναι όταν η κάμερα παύει να είναι απλώς ένα «στυλό» που καταγράφει την πραγματικότητα και γίνεται «όπλο» που ανοίγει το δρόμο για το καινούριο.

Κατάληψη Κιν/φου Σταυρούπολης
Ικονίου 1, Κίτρινο Κτίριο (Λεωφ. 34 στάση Καπνομάγαζο)

ΑΝΟΙΧΤΗ ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ ΠΡΟΣ ΣΥΜΦΟΙΤΗΤΕΣ ΚΑΙ ΣΥΝΑΝΘΡΩΠΟΥΣ

ΑΦΗΣΤΕ ΤΗΝ TV KAI ΕΛΑΤΕ ΣΤΗ ΣΧΟΛΗ!

Η 6η Δεκεμβρίου είναι μια μέρα που αναμφίβολα θα μείνει στην Ιστορία. Ήταν η ημέρα που με αφορμή την εν ψυχρώ δολοφονία του 15χρονου Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου από το σερίφη ειδικό φρουρό στα Εξάρχεια ένα πρωτοφανές, στη μεταπολιτευτική ιστορία της Ελλάδας, κύμα λαϊκής οργής και αγανάκτησης ξέσπασε απέναντι στους πάσης φύσεως φορείς εξουσίας και καταπίεσης, υπό τη μορφή αυθόρμητων διαδηλώσεων διαμαρτυρίας, σφοδρών συγκρούσεων με τις δυνάμεις καταστολής, απεργιών και καταλήψεων σε πανεπιστήμια και σχολεία ανά την επικράτεια.
Μια εβδομάδα μετά τον άδικο χαμό του Αλέξανδρου, με τη μιντιακή υστερία γύρω από το συμβάν και τα επεισόδια που ακολούθησαν να έχει κοπάσει, η αντίδραση της κοινωνίας στο τραγικό συμβάν τείνει να πάρει διαστάσεις μαζικού κινήματος ανατροπής του παρωχημένου και αποτυχημένου (όπως αποδεικνύεται) συστήματος. Η ανταπόκριση των φοιτητών του τμήματος στις εξελίξεις και τις ανάγκες που αίφνης προέκυψαν ήταν άμεση και δυναμική: με απόφαση της γενικής συνέλευσης του Συλλόγου Φοιτητών, οι φοιτητές του Τμήματος Κινηματογράφου προέβησαν στην κατάληψη του τμήματος μέχρι τις 26 Δεκεμβρίου. Ο σκοπός της κατάληψης του τμήματος είναι διπλός, αφενός είναι η διάδοση του επαναστατικού πνεύματος των ημερών στην περιοχή της Σταυρούπολης και της ευρύτερης περιοχής της δυτικής Θεσσαλονίκης, σε επικοινωνία και ανοιχτό διάλογο με την τοπική κοινωνία και αφετέρου η μετατροπή του χώρου του τμήματός μας σε ένα ζωντανό πυρήνα λόγου και σκέψης, ένα κύτταρο πνευματικής αντίστασης στην κουλτούρα της αποχαύνωσης που έντεχνα εγκαθιδρύεται στις ανθρώπινες συνειδήσεις μέσα από τον τηλεοπτικό δέκτη, αποτινάσσοντας παράλληλα από το χώρο της σχολής (και από τις ψυχές μας) τη μιζέρια και την απαξίωση που η διοικητική ανικανότητα των ιθυνόντων και η κρατική αμεριμνησία μας είχαν επιβάλλει…
Η Κατάληψη Κινηματογράφου Σταυρούπολης πλαισιώνεται από διάφορες δράσεις και δραστηριότητες που με τον έναν ή τον άλλο τρόπο συνδέονται με τα γεγονότα των ημερών, όπως οι προβολές κινηματογραφικών ταινιών, οργάνωση και διεξαγωγή σεμιναρίων, στρογγυλές συζητήσεις (round tables) κοινωνικού περιεχομένου και προβληματισμού, σεμινάρια αυτομόρφωσης, παραγωγή οπτικοακουστικού υλικού αντιπληροφόρησης που θα αναδεικνύει την πραγματική ουσία και περιεχόμενο των κινητοποιήσεων, ενάντια στην πλύση εγκεφάλου της τηλεοπτικής προπαγάνδας. Ως εν δυνάμει καλλιτέχνες και ελεύθεροι άνθρωποι, αισθανόμαστε την ανάγκη να τοποθετηθούμε απέναντι στα όσα συμβαίνουν γύρω μας και να συμμετέχουμε απροκατάληπτα και μακριά από ατομικιστικές υστεροβουλίες στην όποια απόπειρα αλλαγής και βελτίωσης της ζωής μας. Οφείλουμε να διεκδικήσουμε όσα έχει στερηθεί η γενιά μας, μα πάνω απ’ όλα όσα θα στερηθεί η γενιά των παιδιών μας, ώστε να μην χρειαστεί ξανά ένα αθώο νέο παιδί να χάσει τόσο βίαια και άδικα τη ζωή του από ένα σύστημα που εμείς θα του προετοιμάσουμε και θα του κληροδοτήσουμε.
Καλούμε όλους τους φοιτητές του Τμήματος Κινηματογράφου αλλά και όλους ανεξαιρέτως τους ανθρώπους να έρθουν στη σχολή και να συμμετέχουν σε αυτήν την απόπειρα, με την ηθική τους υποστήριξη αλλά και με την ενεργή συμμετοχή τους στη διαμόρφωση και τη διεκπεραίωση των δράσεων της κατάληψης. Για να αλλάξουμε τον κόσμο μας. Για να αλλάξουμε εμείς οι ίδιοι.

Η αφίσα των προβολών

ΚΑΠΟΥ ΕΚΕΙ, ΚΑΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ...

CINEκαπναποθήκη

Η Κατάληψη Κινηματογράφου Σταυρούπολης σας προσκαλεί στο 7ήμερο λαικών ταινιών - ανοιχτών συζητήσεων στο κτίριο της Καλών Τεχνών στη Σταυρούπολη.

Ικονίου 1, Κίτρινο κτίριο, 3ος όροφος (Λεωφορείο 34, στάση καπνομάγαζο)

Το πρόγραμμα των προβολών έχει ως εξής:

Τετάρτη 17/12 στις 20.30
"Το αγρίμι" (Γαλλία, 1970)
Σκην. Francois Truffaut
με τους Jean-Pierre Cargo και Francois Truffaut


Πέμπτη 18/12 στις 20.30
"Ούτε ένας λιγότερος" (Κίνα, 1999)
Σκην. Zhang Yimou


Παρασκαυή 19/12 στις 20.30
"Το πείραμα" (Γερμανία 2001)
Σκην. Oliver Hirschbiege


Σάββατο 20/12 στις 20.30
"Στην παγίδα του νόμου" (ΗΠΑ 1986)
Σκην. Jim Jarmusch
με τους Roberto Begnini και Tom Waits


Κυριακή 21/12 στις 20.30
"Το χρονικό ενός καλοκαιριού" (Γαλλία, 1961)
Σκην. Jean Rouch και Edgar Morin


Δευτέρα 22/12 στις 20.30
"Ο κλέψας του κλέψαντος" (Ιταλία, 1958)
Σκην. Mario Monicelli
με τους Marcello Mastroianni, Vittorio Gassman και την Claudia Cardinalle


Τρίτη 23/12 στις 20.30
"Θανάση πάρε τ' όπλο σου" (Ελλάδα, 1972)
Σκην. Ντίνος Κατσουρίδης
με τον Θανάση Βέγγο


Μετά τις προβολές θα ακολουθήσουν σχετικές συζητήσεις και μεταμεσονύκτιες προβολές για όσους το επιθυμούν. Θα χαρούμε πολύ να σας έχουμε κοντά μας.

H επίσημη ανακοίνωση του Φοιτητικού Συλλόγου του Τμήματος Κινηματογράφου

Ο Φοιτητικός Σύλλογος του Τμήματος Κινηματογράφου αποφάσισε με γενική συνέλευση την Παρασκευή 12 Δεκεμβρίου την συνέχιση της κατάληψης στο κτίριο της Σταυρούπολης έως τις 26 Δεκεμβρίου.

Η απόφαση αυτή εκφράζει την αντίδραση μας στην νομιμοποιημένη κρατική τρομοκρατία των τρομονόμων, της ζαρντινιέρας, των μπαλκονιών και των πράσινων παπουτσιών.

Συγκεκριμένα, καταδικάζουμε απερίφραστα την εν ψυχρώ δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου από τον ειδικό φρουρό και ζητάμε την άμεση απόδοση πολιτικών ευθυνών. Η εν λόγω δολοφονία έρχεται να προστεθεί σε ένα ήδη βεβαρυμμένο ιστορικό κατασταλτικής βίας και δεν αποτελεί παρά μέρος του γενικότερου πολιτικού προβλήματος στην χώρα μας. Καταδικάζουμε τον αποπροσανατολισμό της κοινής γνώμης από την δικτατορία των Μ.Μ.Ε. , που συστηματικά παραποιεί τα γεγονότα, αποτελώντας μέσο της κρατικής προπαγάνδας. Επιπλέον, η κρίση στην οικονομία και την παιδεία, η οποία πλήττει άμεσα και το τμήμα μας, αποδεικνύει όχι μόνο την ανικανότητα τής υπάρχουσας κυβέρνησης, αλλά και το γεγονός ότι το υπάρχον σύστημα έχει περιέλθει σε αδιέξοδο.

Οι φοιτητές του τμήματος κινηματογράφου εκφράζουν την αμέριστη συμπαράσταση και αλληλεγγύη τους στον αγώνα του λαϊκού κινήματος για αλλαγή.

Ο Φ.Σ του Τμήματος Κινηματογράφου απαιτεί:

• Την άμεση διάλυση όλων των δυνάμεων καταστολής,

• την απελευθέρωση και αθώωση όλων των συλληφθέντων στις κινητοποιήσεις των τελευταίων ημερών,

• την απόδοση ευθυνών για τα εργατικά ατυχήματα, με πιο πρόσφατο παράδειγμα τον θάνατο του 123ου εργάτη για φέτος στην εργολαβία της ΤΙΤΑΝ στη Θεσσαλονίκης,

• την αύξηση των δαπανών για την παιδεία και τη κοινωνία μέσα από τον κρατικό προϋπολογισμό και ταυτόχρονα την ελαχιστοποίηση των δαπανών για εξοπλισμούς σωμάτων ασφαλείας,

• την απόσυρση του νόμου πλαισίου για τα πανεπιστήμια και την μη τροποποίηση του άρθρου 16 του συντάγματος.

2η Δράση εντός του Φεστιβάλ Κινηματογράφου

Αφίσα:

1η Δράση εντός του Φεστιβάλ Κινηματογράφου

Μοίρασμα του παρακάτω κειμένου:


30 ΧΡΟΝΙΑ ΧΡΕΙΑΣΤΗΚΑΝ ΓΙΑ ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΕΙ ΤΟ ΤΜΗΜΑ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ.
ΠΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΑΛΥΘΕΙ;

Μετά από 30 χρόνια προσπαθειών το Τμήμα Κινηματογράφου της Σχολής Καλών Τεχνών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης ξεκίνησε τη λειτουργία του πριν από τέσσερα χρόνια. Αποτελεί το μοναδικό κινηματογραφικό πανεπιστημιακό ίδρυμα στην χώρα μας, στο συγκεκριμένο αντικείμενο. Ο αρχικός οδηγός σπουδών σχεδιάστηκε με ιδιαίτερη λεπτομέρεια, κατοχυρώνοντας την ειδίκευση των φοιτητών σε 7 τομείς της κινηματογραφικής τέχνης, προβλέποντας την λειτουργία κτιριακών εγκαταστάσεων 10.000τ.μ., ενώ εξασφάλιζε τη συνέχεια και τη συνέπεια μίας ενιαίας φιλοσοφίας σπουδών.

Τέσσερα χρόνια αγώνων, υποσχέσεων και ματαιώσεων.

Σε κάθε ακαδημαϊκό έτος το πρόγραμμα σπουδών υποβλήθηκε σε αλλεπάλληλες αλλαγές –με συχνά αδιαφανείς μεθόδους και διαδικασίες- διαμορφώνοντας ένα κλίμα αβεβαιότητας και ασυνέχειας στα διδασκόμενα αντικείμενα, αίσθηση που ενισχύθηκε από τη μη εφαρμογή των δύο τελευταίων ετών ως ετών κατεύθυνσης.

Παρά τις υποσχέσεις αρμοδίων γραφείων τα επαγγελματικά μας δικαιώματα δεν έχουν κατοχυρωθεί , ούτε έχει νομοθετηθεί κλάδος παιδαγωγικής επάρκειας.

Με πολλές περιπέτειες σε πολλά και διαφορετικά μέρη μέσα στην πόλη απέκτησε κεντρική στέγαση μόλις πριν ένα χρόνο, σε χώρο ωστόσο διαφορετικό από αυτόν που αρχικά προορίζονταν για τη στέγαση του τμήματος, σαφώς μικρότερο, πάλι ενοικιαζόμενο και με σοβαρές ελλείψεις (λ.χ. κινηματογραφικό πλατό). Ο υλικοτεχνικός εξοπλισμός ήταν πάντα λιτός και σαφώς κατώτερος των φιλοδοξιών του τμήματος.

Για την πραγματοποίηση του συγκεκριμένου προγράμματος το τμήμα επιχορηγήθηκε από το ΕΠΕΑΕΚ με το ποσό των 300.000 ευρώ το χρόνο μέχρι και το καλοκαίρι του 2008. Ωστόσο αυτά τα χρήματα δεν “έφτασαν” τελικά ούτε για την ολοκλήρωση των κτιριακών υποδομών ούτε και για την κάλυψη των υλικοτεχνικών αναγκών του τμήματος. Αυτή τη στιγμή το τμήμα χρηματοδοτείται με 25.000 ευρώ, μόνο από το ΥΠΕΠΘ. Οι καθηγητές οι οποίοι αμείβονταν όλα αυτά τα χρόνια από το παραπάνω ευρωπαϊκό πρόγραμμα, σήμερα αμείβονται με το πενιχρό ποσό των 200 ευρώ. Το υπόλοιπο προσωπικό δουλεύει εδώ και τρεις μήνες χωρίς να έχει υπογράψει σύμβαση μέχρι σήμερα. Παράλληλα, μέσα στα 4 χρόνια λειτουργίας το τμήμα μπόρεσε να εξασφαλίσει από το ΥΠΕΠΘ μόνο 2 μόνιμους καθηγητές διαιωνίζοντας έτσι το πρόβλημα της μη αυτοδυναμίας του, απαξιώνοντας τις λειτουργίες της δημόσιας δωρεάν παιδείας.

Τζάμπα παιδεία φτιαγμένη από φιλότιμες προσπάθειες.

Πιστεύουμε πως για την άρτια ανάπτυξη του τμήματος και την ομαλή λειτουργία του είναι αναγκαία και διεκδικούμε:
- Κρατική μέριμνα και την εφαρμογή της άμεσης πολιτικής βούλησης, που να εντάσσει το τμήμα σε οικονομικά προγράμματα που να εξασφαλίζουν την ανάπτυξή του και την αμοιβή καθηγητών και υπαλλήλων.
- Καλλιτεχνική εποπτεία του προγράμματος σπουδών, που να διασφαλίζει την άρτια καλλιτεχνική μας μόρφωση.
- Άμεση προώθηση της προκήρυξης θέσεων από το ΥΠΕΠΘ για το διορισμό καθηγητών ΔΕΠ ώστε να πραγματοποιηθούν και οι 7 κατευθύνσεις που προβλέπει ο ιδρυτικός νόμος με καλλιτεχνικές αξιώσεις.

Επίσης, επειδή είμαστε σχολή κινηματογράφου και όχι τηλεόρασης, απαιτούμε την υλική και διδακτική επάρκεια όσον αφορά το φιλμ και την κινηματογραφική κάμερα φιλμ.

Εξαιτίας όλων των προβλημάτων που αντιμετωπίζει καθημερινά το νεοσύστατο Τμήμα Κινηματογράφου, με πρόταγμα μια πλήρη, ολόπλευρη και με αξιώσεις κινηματογραφική και καλλιτεχνική παιδεία στον ελληνικό χώρο, δωρεάν και δημόσια, και έχοντας την ισχυρή πεποίθηση πως όλα ανεξαιρέτως τα προβλήματα που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε είναι απόλυτα συνυφασμένα με την γενικότερη κρίση στην Παιδεία και τον Πολιτισμό, ο Σύλλογος Φοιτητών του Τμήματος Κινηματογράφου της Σχολής Καλών Τεχνών, προβαίνει με το παρόν (μεταξύ άλλων κινητοποιήσεων) στη δημοσιοποίηση των ζητημάτων που αφορούν το τμήμα, ζητώντας τα απολύτως απαραίτητα και αποσκοπώντας στο να αλλάξει πάραυτα η υπάρχουσα κατάσταση, να βελτιωθούν οι συνθήκες φοίτησης στο νεοϊδρυθέν τμήμα και να αποδοθούν ευθύνες εκεί που πρέπει.

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΦΟΙΤΗΤΩΝ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ

Κατάληψη 6-11-08

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΦΟΙΤΗΤΩΝ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Ο Σύλλογος Φοιτητών του Τμήματος Κινηματογράφου ανακοινώνει, με ψήφισμα της 4^ης Νοεμβρίου, κατάληψη για την Πέμπτη 06 Νοεμβρίου.

Με αυτόν τον τρόπο, αλλά και με την παρουσία μας στο πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο εκφράζουμε την ανησυχία μας για τη, και ταυτόχρονα την έναρξη των κινητοποιήσεών μας ενάντια στη, συνέχιση των μεθοδεύσεων για την απαξίωση της δημόσιας δωρεάν παιδείας.

Οι φοιτητές του Τμήματος Κινηματογράφου αποκτούν καθημερινά συνείδηση των πολλών προβλημάτων στην εκπαιδευτική λειτουργία, προβλήματα τα οποία χρονίζουν και αφορούν άμεσα την ελλειπή χρηματοδότηση και μέριμνα για την καλλιτεχνική παιδεία. Αναγνωρίζουν πως τα πολλαπλά θέματα που εμφανίζονται σε ποικίλα επίπεδα συνδέονται άμεσα και άρρηκτα με την έλλειψη κρατικής μέριμνας και πολιτικής βούλησης για ένα πλήρες και διεθνώς καταξιωμένο δημόσιο και δωρεάν εκπαιδευτικό σύστημα.

Με την κινητοποίησή μας αυτή εκφράζουμε την αντίθεσή μας:

- Ενάντια στην άνευ όρων αναγνώριση ιδιωτικών 'κολλεγίων' και την ανεξέλεγκτη λειτουργία και χρηματοδότηση τους.

- Ενάντια στον νόμο πλαίσιο και γενικά σε κάθε νόμο που εξαφανίζει τις προϋποθέσεις για δωρεάν παιδεία.

- Ενάντια στην πολιτιστική και εκπαιδευτική πενία.

- Ενάντια στην γενικότερη οικονομική κοροϊδία που πολλαπλασιάζει τα καθημερινά προβλήματα.

- Ενάντια στους χειρισμούς της κρίσης που ουσιαστικά προσπαθούν να χειραγωγήσουν την αντίσταση των ανθρώπων.

Συμμετέχουμε στο πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο της Πέμπτης 6/11/08 και ανακοινώνουμε κατάληψη για το λόγο αυτόν την συγκεκριμένη μέρα:

Για την προστασία της δημόσιας δωρεάν Παιδείας και

την χρηματοδότηση της καθημερινότητας και της ποιότητας ζωής

(με τα 28 δις που προορίζονταν για τις τράπεζες),

με αυξήσεις σε μισθούς, ενίσχυση των ασφαλιστικών ταμείων, και αύξηση των δαπανών για την Παιδεία στο 15% του προϋπολογισμού.

Μετά τιμής,

Τα μέλη του Συλλόγου των Φοιτητών του Τμήματος Κινηματογράφου.

Αποχή 2-11-08

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΦΟΙΤΗΤΩΝ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ


ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Ο Σύλλογος Φοιτητών του Τμήματος Κινηματογράφου ανακοινώνει, με ψήφισμα της 20ης Οκτωβρίου, ερευνητική απεργία με τη μορφή αποχής για την Τρίτη 21 Οκτωβρίου και από την έναρξη των μαθημάτων ως τις 15:30.
Με αυτόν τον τρόπο, αλλά και με την παρουσία μας στην εργατική πορεία εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας στην 24ωρη πανεργατική απεργία, στις διεκδικήσεις και τις κινητοποιήσεις των εργαζομένων, ως δίκαιες και αυτονόητες.

Μετά τιμής,
Τα μέλη του Φοιτητικού Συλλόγου.

Δελτίο τύπου 6-11-08

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ 6-11-08

Το Τμήμα Κινηματογράφου της Σχολής Καλών Τεχνών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης ξεκίνησε τη λειτουργία του το ακαδημαϊκό έτος 2004- 2005, μετά από 30 χρόνια αναμονής. Είναι το μοναδικό κινηματογραφικό πανεπιστημιακό ίδρυμα που υπάρχει στην χώρα μας. Ο αρχικός οδηγός σπουδών σχεδιάστηκε με ιδιαίτερη λεπτομέρεια, κατοχύρωνε την ειδίκευση των φοιτητών σε 7 τομείς της κινηματογραφικής τέχνης, εξασφάλιζε τη συνέχεια και τη συνέπεια μίας ενιαίας φιλοσοφίας σπουδών και προέβλεπε την λειτουργία κτιριακών εγκαταστάσεων 10.000τ.μ.. Βεβαίως, τίποτα από τα παραπάνω δεν εφαρμόσθηκε ποτέ.

Ανά ακαδημαϊκό έτος ο οδηγός υποβαλλόταν σε αλλεπάλληλες αλλαγές -με πολλές φορές αδιαφανείς μεθόδους και διαδικασίες- διαμορφώνοντας ένα κλίμα αβεβαιότητας και ασυνέχειας στους κύκλους σπουδών, με αποτέλεσμα τα δύο προβλεπόμενα έτη των κατευθύνσεων να μην εφαρμοστούν. Η μη ορθή διεξαγωγή των κατευθύνσεων επιφέρει άμεσες συνέπειες στην κατάρτιση των φοιτητών πάνω στην ειδίκευση στον τομέα που τους ενδιαφέρει, ενώ ταυτόχρονα δυσχεραίνει τη μελλοντική τους επαγγελματική αποκατάσταση, καθώς μ’ αυτόν τον τρόπο δεν διασφαλίζονται τα επαγγελματικά τους δικαιώματα (λ.χ. κλάδος Π.Ε., άδεια άσκησης επαγγέλματος, παιδαγωγική επάρκεια κλπ.).
Από την αρχή της λειτουργίας του το τμήμα όχι μόνο δεν διέθετε τις προβλεπόμενες κτιριακές εγκαταστάσεις, αλλά νοίκιαζε και διάφορες αίθουσες σε πολλά και διαφορετικά μέρη μέσα στην πόλη, για να καλύψει περιστασιακά τις ανάγκες του, ενώ κεντρική στέγαση απέκτησε μόλις πριν ένα χρόνο, σε χώρο ωστόσο διαφορετικό από αυτόν που αρχικά προορίζονταν για τη στέγαση του τμήματος, σαφώς μικρότερο, πάλι ενοικιαζόμενο και με σοβαρές ελλείψεις (λ.χ. κινηματογραφικό πλατό).

Για την πραγματοποίηση του συγκεκριμένου προγράμματος το τμήμα επιχορηγήθηκε από το ΕΠΕΑΕΚ με το ποσό των 300.000 ευρώ το χρόνο μέχρι και το καλοκαίρι του 2008. Ωστόσο αυτά τα χρήματα δεν “έφτασαν” τελικά ούτε για την ολοκλήρωση των κτιριακών υποδομών ούτε και για την κάλυψη των υλικοτεχνικών αναγκών του τμήματος. Αυτή τη στιγμή το τμήμα χρηματοδοτείται με 25.000 ευρώ μόνο από το ΥΠ.ΠΑΙ. Οι καθηγητές και το υπόλοιπο προσωπικό οι οποίοι αμείβονταν όλα αυτά τα χρόνια από το παραπάνω ευρωπαϊκό πρόγραμμα με το νόμιμο μισθό που προβλέπεται για τους καθηγητές Ν.407, σήμερα αμείβονται με το πενιχρό ποσό των 200 ευρώ. Παράλληλα μέσα στα 4 χρόνια λειτουργίας το τμήμα μπόρεσε να εξασφαλίσει μόνο 2 μόνιμους καθηγητές διαιωνίζοντας έτσι το πρόβλημα της μη αυτοδυναμίας του.

Πιστεύουμε πως για την άρτια ανάπτυξη του τμήματος και την ομαλή λειτουργία του χρειάζεται : καλλιτεχνική εποπτεία του προγράμματος σπουδών, μέριμνα του κράτους και του πανεπιστημίου για την ένταξη του τμήματος σε οικονομικά προγράμματα που να εξασφαλίζουν την βιωσιμότητα του και άμεσο διορισμό καθηγητών ΔΕΠ ώστε να πραγματοποιηθούν και οι 7 κατευθύνσεις που προβλέπει ο ιδρυτικός νόμος και έτσι να κατοχυρωθούν τα επαγγελματικά μας δικαιώματα. Επίσης επειδή είμαστε σχολή κινηματογράφου και όχι τηλεόρασης απαιτούμε την υλική και διδακτική επάρκεια όσον αφορά το φιλμ και την κινηματογραφική κάμερα φιλμ. Παράλληλα διεκδικούμε την ύπαρξη καταρτισμένης και συνεχούς τεχνικής υποστήριξης.

Εξαιτίας όλων των παραπάνω προβλημάτων που αντιμετωπίζει το νεοσύστατο Τμήμα Κινηματογράφου του Α.Π.Θ., με πρόταγμα μια πλήρη, ολόπλευρη και με αξιώσεις κινηματογραφική και καλλιτεχνική παιδεία στον ελληνικό χώρο, δωρεάν και δημόσια και έχοντας την ισχυρή πεποίθηση πως όλα ανεξαιρέτως τα προβλήματα που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε είναι απόλυτα συνυφασμένα με την γενικότερη κρίση στην Παιδεία και άμεση απόρροια αυτής, ο Σύλλογος Φοιτητών του Τμήματος Κινηματογράφου της Σχολής Καλών Τεχνών, με απόφαση της Γενικής Συνέλευσης του συλλόγου, προβαίνει με το παρόν (μεταξύ άλλων κινητοποιήσεων) στη δημοσιοποίηση των ζητημάτων που αφορούν το τμήμα, ζητώντας τα απολύτως απαραίτητα και αποσκοπώντας στο να αλλάξει πάραυτα η υπάρχουσα κατάσταση, να βελτιωθούν οι συνθήκες φοίτησης στο νεοϊδρυθέν τμήμα και να αποδοθούν ευθύνες εκεί που πρέπει.

Σύλλογος Φοιτητών Τμήματος Κινηματογράφου

Τα προαπαιτούμενα της καλής λειτουργίας του τμήματος

ΓΝΩΜΟΔΟΤΗΣΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΦΟΙΤΗΤΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ ΓΥΡΩ ΑΠΟ ΤΑ ΠΡΟΑΠΑΙΤΟΥΜΕΝΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΛΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ (προσχέδιο προς έγκριση)

Η γνωμοδότηση που ακολουθεί συντάχθηκε από επιτροπή εργασίας στην οποία ανατέθηκε το συγκεκριμένο έργο από την συνέλευση της 12/9/08. Τα παρακάτω συμπεράσματα αποτελούν την γνώμη μας για τις ελάχιστες προϋποθέσεις λειτουργίας του τμήματος κάτω από το καθεστώς ολόπλευρης πίεσης, υπό το οποίο βρίσκεται εδώ και περίπου ένα χρόνο.

Αυτή η γνωμοδότηση δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση την ευχή μας για την λειτουργία του τμήματος: αποτελεί έναν στοιχειώδη χάρτη για την ελάχιστη λειτουργία της σχολής, και βρίσκεται πολύ μακριά από τις σκέψεις μας για τον οδηγό σπουδών που θεωρούμε κατάλληλο για το τμήμα κινηματογράφου. Συντάσσουμε αυτόν τον πίνακα αξιώσεων με στόχο τη γνώση των συμφοιτητών μας για τα απαραίτητα προαπαιτούμενα, ώστε το τμήμα να λειτουργήσει σαν ένα πανεπιστημιακό τμήμα κινηματογράφου υπό καθεστώς υψηλής οικονομικής και πολιτικής πίεσης, και όχι σαν ένα κολλέγιο ή εργαστήρι σπουδών.

Τα αιτήματά μας για ένα άξιο τμήμα κινηματογράφου όχι μόνο δεν ταυτίζονται με τις ακόλουθες προϋποθέσεις, αλλά απέχουν μακράν και όσον αφορά τη φιλοσοφία αλλά και τους στόχους. Ο αγώνας μας αφορά αυτά τα τελευταία και όχι τις ελάχιστες προϋποθέσεις.

Συνεπώς και λαμβάνοντας υπ’ όψιν τα εξής:

Α. Το Τμήμα Κινηματογράφου είναι ενταγμένο από το νόμο στην Σχολή Καλών Τεχνών του Α.Π.Θ και στην τριτοβάθμια πενταετή εκπαίδευση.

Β. Το ‘φιλόδοξο’ πρώτο πρόγραμμα σπουδών και το ‘ρεαλιστικό’ αντίστοιχο πρόγραμμα του ακαδημαϊκού έτους 2007-2008.

Γ. Την έως τώρα πείρα μας από τη λειτουργία του τμήματος.

Και με στόχους:

Α. Την παροχή ακαδημαϊκής εκπαίδευσης αντίστοιχης της βαθμίδας και του καλλιτεχνικού αντικειμένου που ορίζει ο ιδρυτικός νόμος.

Β. Την κατάδειξη και την αποφυγή διαιώνισης των σφαλμάτων της μέχρι τώρα λειτουργίας του τμήματος.

Ορίζουμε ως συγκεκριμένα τα ακόλουθα προαπαιτούμενα για τη λειτουργία του τμήματος:

Α. Όσον αφορά τους καθηγητές:

Αναγνωρίζουμε και εμείς ότι ο τρόπος επιλογής και το αντικείμενο των καθηγητών, καθώς και ο τύπος των εργασιακών σχέσεων τους με το τμήμα είναι πρωτίστης σημασίας. Συγκεκριμένα αξιώνουμε:

α. Την υπογραφή της έγκρισης διορισμού των μελών ΔΕΠ από το Υπουργείο Παιδείας ή οποιονδήποτε άλλον αρμόδιο φορέα, υπογραφή η οποία κωλυσιεργεί παράλογα και χρονίζει το πρόβλημα έλλειψης ειδικευμένων καθηγητών.

β. Οι καθηγητές να είναι ειδικευμένοι ακαδημαϊκά ή/και επαγγελματικά πάνω στο αντικείμενο το οποίο καλούνται να διδάξουν. Ειδικότερα χρησιμοποιούμε ως βάση το τελευταίο πρόγραμμα σπουδών, το οποίο δεν αποτελεί και την ικανοποιητικότερη για τους φοιτητές βάση, περισσότερο σαν ένδειξη της διαλλακτικότητας και της κατανόησής μας. Επίσης συγκεκριμενοποιούμε τις ειδικότητες με βάση τον αριθμό των μαθημάτων και χωρίς να υπολογίζουμε τους διδάσκοντες που απαιτούνται για την εποπτεία των διπλωματικών και των ερευνητικών εργασιών, πάλι για να μην φανούμε φιλόδοξοι ή ανεδαφικοί:

Διδακτικό αντικείμενο	Μ.Ο. μαθημάτων /εξάμηνο	Μίνιμουμ # διδασκόντων	Μαθήματα /εξάμηνο /διδάσκοντα
Σκηνοθεσία(Εργαστήριο)[1]	(4*2=)[2] 8+ 6	6	2+1/3
Σενάριο	6	3	2
Φωτογραφία	4	3	1+1/4[3]
Θεωρητικοί κιν/φου	4	2	2
Ιστορία κιν/φου	4	2	2
Μοντάζ	4	3	1+1/4
Σκηνογραφία	4	2	2
Παραγωγή	4	2	2
Ήχος	4	2	2
Ντοκιμαντέρ	2	1	2
Ιστορία Τέχνης	1	1	1
Παιδαγωγική	2	1	2
Ειδικά μαθήματα[4]
Πληροφορική (χειμερινό)	1	1	1
Υποκριτική (χειμερινό)	1	1	1
Κιν/φος και Αρχιτεκτονική(εαρινό)	1	1	1
Οπτική Ανθρωπολογία(εαρινό)	1	1	1
Εκφραση και Επικοινωνία(εαρινό)	1	1	1

Ο υπολογισμός αυτός δεν συμπεριλαμβάνει τις/ους διδάσκουσες/οντες ξένων γλωσσών.

γ. Ο τρόπος επιλογής και ο τύπος της εργασιακής τους σχέσης με το τμήμα να επιτρέπει και να δεσμεύει τους διδάσκοντες στο να αποτελεί το διδακτικό τους έργο στο τμήμα σημαντικό και κύριο έργο τους, ώστε αυτοί να είναι σε θέση να προσφέρουν το διδακτικό περιεχόμενο που απαιτεί η διδακτική βαθμίδα στην οποία διδάσκουν.

Β. Όσον αφορά το πρόγραμμα σπουδών:

Επιμένουμε ότι το πρόγραμμα σπουδών σχεδιάστηκε πέρυσι, και πολύ περισσότερο φέτος, βάση των διαθέσιμων καθηγητών και όχι βάση των αναγκών του διδακτικού αντικειμένου του τμήματος. Έτσι, για παράδειγμα (βλ. και υποσημείωση 4) στο πρόγραμμά μας υπάρχει μία πλειάδα θεωρητικών μαθημάτων που δεν συνιστούν ειδίκευση. Μία δεύτερη συνέπεια αυτού είναι η απουσία συνέπειας και συνέχειας στη διδακτική ύλη μεταξύ των ετών με αποτέλεσμα να επαναλαμβάνονται ολόκληρες διδακτικές ενότητες και να απουσιάζουν άλλες ανάλογα με την διδακτική διάθεση των διδασκόντων. Κατά τρίτον μαθήματα που συνιστούν ειδίκευση παραμένουν χωρίς διδακτικές ώρες. Συνεπώς αξιώνουμε:

α. Ακριβή ορισμό του διδακτικού αντικειμένου κάθε μαθήματος ώστε να μην εμφανίζεται το παραπάνω πρόβλημα.

β. Εξασφάλιση της συνέχειας και συνέπειας πάνω σε μια ενιαία φιλοσοφία σπουδών, η οποία θα συνάδει με την φιλοσοφία του ιδρυτικού νόμου του τμήματος. Η συνεχόμενη εναλλαγή των καθηγητών (λόγω των βραχυχρόνιων και κακοπληρωμένων συμβάσεων), καθώς και η μετακίνησή τους από το ένα μάθημα στο άλλο (για επείγοντες λόγους κάλυψης διδακτικών ωρών) , διαταράσσει την ομαλή λειτουργία του προγράμματος και προπαντός καταστρέφει κάθε έννοια συνέχειας μεταξύ των μαθημάτων του ίδιου γνωστικού αντικειμένου. Ως αποτέλεσμα έχουμε την επανάληψη των ίδιων μαθημάτων από εξάμηνο σε εξάμηνο και την αδυναμία σύναψης μιας μακροχρόνιας και δημιουργικής σχέσης μεταξύ καθηγητή-φοιτητή.

Γ. Όσον αφορά το τεχνικό προσωπικό:

Η ύπαρξη και λειτουργία καταρτισμένης και συνεχούς τεχνικής υποστήριξης αποτελεί νευραλγικό σημείο λειτουργίας του τμήματος, καθώς ο κινηματογράφος αποτελεί μία τέχνη άμεσα συνδεδεμένη με τα τεχνικά μέσα αλλά και τις εξελίξεις τους. Συνεπώς αξιώνουμε:

α. Άριστα καταρτισμένο πάνω στα κινηματογραφικά μέσα τεχνικό προσωπικό, το οποίο να είναι διαθέσιμο τις ώρες λειτουργίας του τμήματος.

β. Συγκεκριμένα απαιτούνται κατ’ ελάχιστο οι εξής τεχνικοί ειδικευμένοι πάνω στα αντικείμενα: Ένας τεχνικός ειδικευμένος πάνω στους Η/Υ, ένας τεχνικός ειδικευμένος πάνω στα τεχνικά μέσα λήψης εικόνας, ένας τεχνικός ειδικευμένος πάνω στα τεχνικά μέσα λήψης ήχου, ένας τεχνικός ειδικευμένος πάνω στα ηλεκτρολογικά και τις εγκαταστάσεις τους και ένας τεχνικός ειδικευμένος πάνω σε κατασκευαστικά και ειδικότερα κατασκευές σκηνικών, σύνολο πέντε τεχνικοί. Για τον αριθμό τους πρέπει να ληφθεί υπ’ όψιν ότι οι τεχνικοί αυτοί θα πρέπει να καλύπτουν με βάρδιες την φύλαξη και τον δανεισμό των μηχανημάτων, καθώς και να έχουν και τις απαραίτητες γνώσεις για τις απαιτούμενες διαδικασίες συντήρησής και ανανέωσής τους. Συνεπώς η λογική και μόνον αποκλείει την ύπαρξη τεχνικών είτε ανειδίκευτων στα παραπάνω αντικείμενα τα οποία καλύπτουν τις ειδικότητες του τμήματος, είτε λιγότερων σε αριθμό από πέντε.

Δ. Όσον αφορά το προσωπικό βιβλιοθηκονόμων:

Οι μέχρι τώρα βιβλιοθηκονόμοι, δύο στον αριθμό, καλύπτουν την λειτουργία της βιβλιοθήκης κατά τις ώρες λειτουργίας της σχολής, καλύπτοντας και άλλες ανάγκες παράλληλα (πχ. γέφυρα μεταξύ γραμματείας και καπναποθήκης). Μας είναι αδιανόητη η αλλαγή του παρόντος καθεστώτος δανεισμού στις ελάχιστες ώρες 10πμ. ως 6μμ., καθώς τα κενά μεταξύ των μαθημάτων στο πρόγραμμα αποσβήνονται στη βιβλιοθήκη, ενώ οι πρωινές ώρες είναι γεμάτες με μαθήματα. Συνεπώς αξιώνουμε:

α. Την παραμονή των δύο βιβλιοθηκονόμων, κατ’ ελάχιστον, στην λειτουργία της βιβλιοθήκης του τμήματος κατά τις ώρες 10πμ. ως 6μμ.

Ε. Όσον αφορά το διοικητικό προσωπικό στη γραμματειακή υποστήριξη.

Οι εντυπώσεις μας από τη μέχρι τώρα λειτουργία της γραμματείας μας έχει αφήσει σε γενικές γραμμές χωρίς παράπονα, γεγονός που αποτελεί εξαίρεση σε σχέση με άλλες γραμματείες του Α.Π.Θ. Συνεπώς αξιώνουμε:

α. Την παραμονή του προσωπικού στη γραμματεία στον αριθμό που θα διατηρήσει τη λειτουργία της άριστη. Συγκεκριμένα ζητούμε την παραμονή εκτός της κυρίας Γαζοπούλου και των, τουλάχιστον, τεσσάρων άλλων υπαλλήλων που συγκεκριμένα έχουν την εμπειρία και παλαιότητα στο τμήμα για την καλύτερη εξυπηρέτηση των φοιτητών

ΣΤ. Όσον αφορά την υλικοτεχνική υποδομή:

Το τμήμα ονομάστηκε ‘Κινηματογράφου’ και όχι ‘Βίντεο’, ‘Τηλεόρασης’, ή ‘Οπτικοακουστικών Μέσων’. Συνεπώς αξιώνουμε:

α. Την υλική και διδακτική επάρκεια όσον αφορά το φιλμ και την κινηματογραφική κάμερα φιλμ. Δεδομένου ότι σήμερα το φιλμ διδάσκεται ευκαιριακά και μόνον χάρη στην φιλότιμη προσπάθεια και οικονομική αρωγή καθηγητών, γεγονός απαράδεκτο, απαιτούμε την ύπαρξη μίας τουλάχιστον κινηματογραφικής μηχανής 16 χιλιοστών και την διάθεση φιλμ αρχικά και κατ’ ελάχιστο για την διδασκαλία μας στο μέσον στο οποίο κληθήκαμε να σπουδάσουμε, τουλάχιστον από το τρίτο έτος.

Γνωρίζοντας τις διαφορετικές εναλλακτικές που προσφέρονται αυτή τη δύσκολη στιγμή στο τμήμα εκτιμούμε ότι αξιώνουμε τα ελάχιστα και αξιώνουμε να μην αποτελέσει το τμήμα άλλο τόπο διαπλεκόμενων συμφερόντων.

Αναγνωρίζουμε την ευθύνη μας ως πρώτοι φοιτητές του τμήματος για την διαφύλαξη της άξιας λειτουργίας του και υπενθυμίζουμε στο Ελληνικό Κράτος και το Α.Π.Θ την μεγάλη ευθύνη που ανέλαβαν για τη δημιουργία, διαχείριση και λειτουργία του πρώτου πανεπιστημιακού τμήματος κινηματογραφίας στην Ελλάδα.

---

[1] Οι φοιτητές εγγράφουν την διδασκαλία του Εργαστηρίου στο αντικείμενο της σκηνοθεσίας καθώς: α) στα ελληνικά κινηματογραφικά δεδομένα ο σκηνοθέτης είναι ο μόνος που ταυτόχρονα εποπτεύει και το παραγωγικό αλλά και το καλλιτεχνικό έργο από την σύλληψη ως την έξοδο στις αίθουσες και, β) η ως τώρα εμπειρία μας από την επόπτευση του εργαστηρίου από διδάσκοντες άλλων αντικειμένων μας έχει δείξει ότι αυτό αποτελεί ρίσκο. Παρά το γεγονός ότι κάποια εργαστήρια λειτούργησαν σε τέτοιες περιπτώσεις εύρυθμα (κκ. Κεφάλας και Καλαμπάκας και τους ευχαριστούμε για αυτό) σε άλλα η εμπειρία δεν ήταν τόσο θετική. Γενικά θεωρούμε ότι τμήμα κινηματογράφου χωρίς έναν ικανοποιητικό αριθμό διδασκόντων με αντικείμενο τη Σκηνοθεσία, με δεδομένη και την προτίμηση στο αντικείμενο από έναν σημαντικό αριθμό φοιτητών, δεν νοείται.

[2] Τα 4 εργαστήρια/εξάμηνο αρχικά προσμετρούνται διπλά λόγω των αυξημένων διδακτικών ωρών που απαιτούνται για την διεκπεραίωσή τους και μόνον πόσο μάλλον για την σωστή λειτουργία τους.

[3] Θεωρώντας το αντικείμενο της φωτογραφίας ‘αδικημένο’ (βλ. Πρόγραμμα Σπουδών) και αναγνωρίζοντας την έλλειψη καθηγητών στην εποπτεία του Εργαστηρίου αλλά και στις διπλωματικές προτείνουμε αυξημένη επάρκεια διδασκόντων φωτογραφίας αλλά και μοντάζ ώστε να καλύπτεται ο απαιτούμενος εργαστηριακός χαρακτήρας των δύο αυτών μαθημάτων από το τρίτο έτος και μετά.

[4] Έχουμε δεχτεί τα μαθήματα αυτά, παρότι δεν μας ικανοποιούν στο σύνολό τους, καθώς κάποια από αυτά τα θεωρούμε είτε μέρος της θεωρίας (πχ. Κινηματογράφος και Αρχιτεκτονική, αλλά και Έκφραση και Επικοινωνία) είτε μέρος της Σκηνοθεσίας (Υποκριτική) είτε άσχετα με το αντικείμενο του τμήματος (πχ. Πληροφορική). Συνεπώς ο μόνος λόγος που τα εξετάζουμε είναι, και πάλι, για λόγους καλού και διαλλακτικού διαλόγου.

Επιστολή προς τον πρύτανη του Α.Π.Θ.

Θεσσαλονίκη Ιούνιος 2008

ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΦΟΙΤΗΤΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΤΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ

Το Δεκέμβριο του 1980, στα πλαίσια του 1^ου Πανελλήνιου Συνεδρίου Κινηματογράφου και δια στόματος του τότε υπουργού Πολιτισμού και Επιστημών κ. Ανδριανόπουλου, επιβεβαιώνεται για πρώτη φορά η διάθεση της Πολιτείας να εισέλθει σε διάλογο με τον κινηματογραφικό χώρο, προκειμένου να εξετασθεί το ενδεχόμενο δημιουργίας μιας δημόσιας σχολής «Κινηματογράφου και Τηλεόρασης», που θα κληθεί να αναπληρώσει το κενό της κινηματογραφικής παιδείας στην Ελλάδα, τομέα στον οποίο η χώρα μας ανέκαθεν υστερούσε σημαντικά, συγκριτικά με άλλα ευρωπαϊκά κράτη. Έπειτα από δεκαετίες απραξίας, συνεχών εναλλαγών κυβερνήσεων (που αναπαρήγαγαν την από καιρό διαπιστωμένη αναγκαιότητα ίδρυσης δημόσιας σχολής κινηματογραφικών σπουδών) και την ολοένα αυξανόμενη ανησυχία, τόσο της εκπαιδευτικής κοινότητας όσο και του καλλιτεχνικού χώρου, για την παντελή απουσία ολοκληρωμένης ακαδημαϊκής κινηματογραφικής εκπαίδευσης, η “υπόσχεση” του ελληνικού κράτους για την επίλυση του προβλήματος αυτού δείχνει να εκπληρώνεται: τον Ιούνιο του 2002 το Υπουργείο Πολιτισμού προσεγγίζει για πρώτη φορά το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης για να διερευνήσει τις όποιες δυνατότητες ίδρυσης τμήματος κινηματογράφου, που θα υπάγεται στη Σχολή Καλών Τεχνών.

Στη συνεδρίαση της Συγκλήτου στις 26/6/2002 ο πρύτανης του Α.Π.Θ. κ. Παπαδόπουλος δέχεται να συνεχιστούν οι διαδικασίες που θα διασφαλίσουν την υγιή και εύρυθμη λειτουργία του τμήματος, εφόσον αυτό ιδρυθεί. Τον Αύγουστο του 2003 αποφασίζεται από το υπουργικό συμβούλιο η ίδρυση του τμήματος Κινηματογράφου στο Α.Π.Θ. και τότε υπουργός πολιτισμού κ. Βενιζέλος ανακοινώνει από το βήμα του 44^ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης την έναρξη λειτουργίας του νεοσύστατου τμήματος από το Σεπτέμβριο του 2004. Το τμήμα Κινηματογράφου συμπεριλαμβάνεται στα μηχανογραφικά δελτία των υποψηφίων και αυτομάτως ξεσπούν (κυρίως από μερίδα του τύπου) αντιδράσεις για τη βιασύνη με την οποία δρομολογήθηκαν οι διαδικασίες δημιουργίας του τμήματος, σχετικά με την ακαταλληλότητα του κτιρίου της καπναποθήκης στη Σταυρούπολη, όπου και θα στεγαστεί, την έλλειψη του απαραίτητου για κινηματογραφικές σπουδές υλικοτεχνικού εξοπλισμού, την ανεπάρκεια σε καθηγητές και τεχνικό προσωπικό και στην γενικότερη απουσία οργάνωσης που διέπει το νέο αυτό τμήμα. Έτσι, παρόλες τις αρχικές δυσκολίες και τις καταγγελίες περί προεκλογικού πυροτεχνήματος της κυβέρνησης, οι πύλες του τμήματος Κινηματογράφου ανοίγουν το Σεπτέμβριο του 2004 (όπως είχε εξαγγελθεί) για τους γεμάτους φιλοδοξίες και όνειρα πρώτους φοιτητές της πρώτης δημόσιας ελληνικής κινηματογραφικής σχολής, οι οποίοι δείχνουν να μην πτοούνται από τα προβλήματα που ήδη ταλανίζουν το νεοϊδρυθέν τμήμα και ελπίζουν να είναι προσωρινά και αντιμετωπίσιμα.

ΣΗΜΕΡΑ, εμείς οι φοιτητές, είμαστε μέρος του τμήματος, κομμάτι της καθημερινότητάς του. Ένα μεγάλο μέρος της αποστολής του έχει ήδη επιτευχτεί: μαθαίνουμε να αγαπάμε τον κινηματογράφο και τους τρόπους του.

Γύρω μας όμως προσέχουμε σημεία που μας προκαλούν σοβαρή ανησυχία.

Ξεκινώντας την ακαδημαϊκή μας εκπαίδευση στο κινηματογραφικό έργο δεχτήκαμε να στεγαστούμε για τα τρία πρώτα χρόνια στον χώρο της καπναποθήκης που προορίζεται για το τμήμα, όταν, και αν, αποπερατωθεί. Στις (κατ’ ευφημισμόν) «προκάτ» αίθουσες στο κέντρο του εργοταξίου για την θεμελίωση του κτιρίου οικοδομήσαμε την πίστη μας στην μάθηση. Η απουσία σίτισης αποτέλεσε απλά μία επιπλέον δοκιμασία για τα ευγενή αισθήματά μας απέναντι στην τέχνη μας. Δεχτήκαμε την έλλειψη κατοχύρωσης επαγγελματικών δικαιωμάτων σαν ένα πενταετές ρίσκο. Και μάθαμε να κάνουμε ταινίες με κάθε διαθέσιμο εξοπλισμό όσο ελλιπής και αν ήταν.

Σιγά-σιγά, και ήδη από τον τρίτο χρόνο παρατηρήσαμε τους καθηγητές να μειώνονται, τα τμήματα σε κάθε έτος να συμπτύσσονται, οδηγώντας τους φοιτητές σε αντιδράσεις και τους καθηγητές σε διδακτικά αδιέξοδα. Παράλληλα με την συσσώρευση φοιτητών στις αίθουσες το πρόγραμμα ξανασχεδιάστηκε επανειλημμένα, αλλοιώνοντας την φιλοσοφία του ιδρυτικού οδηγού σπουδών τον οποίο αξιολογήσαμε για να επιλέξουμε το τμήμα. Οι νέες προτάσεις της προσωρινής διοικούσας υπηρετούσαν σαφώς την τάση θεωρητικοποίησης του αντικειμένου μας εις βάρος και του εφαρμοσμένου καλλιτεχνικού χαρακτήρα των κινηματογραφικών σπουδών. Και καθώς οι υποσχέσεις για επίλυση των ζητημάτων του τμήματος εξελίσσονταν σε μακρινά όνειρα, ο φοιτητικός σύλλογος κινητοποιήθηκε στην προσπάθεια να αποτρέψει τις μεταρρυθμίσεις της προσωρινής διοικούσας.

Στον τέταρτο χρόνο λειτουργίας του τμήματος και ενόψει της διακοπής χρηματοδότησης από το ΕΠΕΑΕΚ διαπιστώνουμε κάποια γεγονότα που μας δημιουργούν μία πρόσθετη [στα προβλήματα που ήδη είχαμε] σειρά ερωτηματικών:

α. Οι άνθρωποι του ελληνικού κινηματογραφικού χώρου παρέμειναν σταθερά, με ελάχιστες εξαιρέσεις, μακριά από την σύνθεση του τμήματος. Ποια συνέχεια στην κινηματογραφική παράδοση, ανάμεσα στην παιδεία και το έργο, μπορεί να υπάρξει όταν οι άνθρωποι της καλλιτεχνικής παραγωγής είναι τόσο αποστασιοποιημένοι από τον μοναδικό εθνικό και δημόσιο φορέα ανώτατης κινηματογραφικής εκπαίδευσης; Σε αντίθεση με τις σχολές κινηματογράφου του εξωτερικού, διαπιστώνουμε ότι η δική μας σχολή είναι απομονωμένη όχι μόνο από την υπόλοιπη ακαδημαϊκή κοινότητα και τον ελληνικό κινηματογραφικό χώρο, αλλά και από την ελληνική πολιτική βούληση. Σε μία εξαιρετικά κρίσιμη για το τμήμα στιγμή, όλοι σιωπούν. Ποιοι είναι οι υπεύθυνοι αυτής της απομόνωσης;

β. Ενόψει της κρίσης που αφορούσε την τριετία των συμβασιούχων καθηγητών 407, και που δοκίμασε πολλές σχολές, ο αριθμός των καθηγητών μειώθηκε δραματικά, τη στιγμή που το τμήμα τους είχε περισσότερη ανάγκη από ποτέ, μιας και οι φοιτητές είχαν αυξηθεί. Και ενώ το πρόβλημα στις άλλες σχολές βρήκε λύση κατά τη διάρκεια του πρώτου εξαμήνου του 2008, στη δική μας σχολή γιατί ακόμη αντιμετωπίζουμε τις ανεκπλήρωτες υποσχέσεις της προσωρινής διοικούσας; Παράλληλα, και με δεδομένη την απουσία ελληνικών πανεπιστημιακών τίτλων στο κινηματογραφικό αντικείμενο οι προσλήψεις των καθηγητών γίνονταν με αναγκαίο κριτήριο την ακαδημαϊκή αναγνώριση και όχι το καλλιτεχνικά καταξιωμένο έργο αν τέτοια αναγνώριση δεν υπήρχε, παρά την πρόβλεψη της Ε.Ε. για τις σχολές Καλών Τεχνών. Γιατί δεν εφαρμόζεται αυτή η πιθανότητα αξιολόγησης καθηγητών;

γ. Ο τρόπος σχεδιασμού του προγράμματος άλλαξε – σύμφωνα με τους διαθέσιμους καθηγητές και πόρους και όχι βάση των ουσιαστικών αναγκών της κινηματογραφικής εκπαίδευσης.

δ. Με αξιοζήλευτη συνέπεια δεν επικυρώθηκε καμία θέση επίκουρου καθηγητή για το τμήμα, γεγονός που μας οδήγησε στο συμπέρασμα ότι υπάρχει μια σαφής στρατηγική να μην αυτονομηθεί το τμήμα από την σύγκλητο του ΑΠΘ, διατηρώντας έτσι έναν διοικητικό προσανατολισμό μη κινηματογραφικό στην εστίασή του. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα την αδυναμία διεξαγωγής κινηματογραφικής έρευνας. Ποιο είναι το σκεπτικό πίσω από αυτήν την μεθόδευση που αργοπορεί την ανεξαρτητοποίηση της διοίκησης του τμήματος;

ε. Από της αρχής ίδρυσης του τμήματος η διαχείριση του ΕΠΕΑΕΚ έγινε με τρόπο ο οποίος να μην διασφαλίζει την ασφάλεια και μακροημέρευση του τμήματος παρότι το μέγεθος των κονδυλίων προοριζόταν για αυτόν ακριβώς το στόχο. Τα στοιχεία αυτής της διαχείρισης μας παρουσιάζονταν πάντοτε θολά στις συνελεύσεις, ενώ το γεγονός ότι δεν έχουμε δικό μας δικηγόρο δεν διευκόλυνε καθόλου την κάλυψη των λογικών κενών. Ποιο είναι το σκεπτικό που κρατάει τους φοιτητές στα σκοτάδια γύρω από την πορεία του ΕΠΕΑΕΚ; Και πως θα καλυφθεί το τμήμα στην (πολύ πιθανή) περίπτωση μη ανανέωσης του;

Είναι γνωστό σε όλους όσους είναι σχετικοί με το θέμα ότι το τμήμα δημιουργήθηκε στα πλαίσια μίας προεκλογικής διαπλοκής που στο δρόμο αλλάζει χρώματα.

Εμάς πάντοτε όμως μας ένοιαζε πάνω από όλα αυτά η κινηματογραφική παιδεία.

Αυτή η κοινοποίηση αποτελεί μία πρώτη έκθεση των θεμάτων που απασχολούν εντατικά τον Φοιτητικό Σύλλογο του τμήματος, ο οποίος έχει αποφασίσει να μην παραμείνει σιωπηλός θεατής στα γεγονότα. Σκοπεύει να αναζητήσει ορθολογικές απαντήσεις και λύσεις πριν τα σχέδια των ιθυνόντων οδηγήσουν το τμήμα σε αδιέξοδα που θα εμποδίσουν τον κινηματογράφο να ανθίσει μέσα από αυτό. Συνεπώς απαιτούμε απαντήσεις στα εξής ζητήματα:

- Ποια είναι η πορεία έγκρισης του ΕΠΕΑΕΚ;

- Με ποιο τρόπο θα υπάρξει χρηματοδοτική επάρκεια όταν ένα τόσο πολυδάπανο τμήμα μπει στο οικονομικό πρόγραμμα του Α.Π.Θ.;

και κυρίως

- Πως θα διευθετηθεί η πρόσληψη και επάρκεια καθηγητών;

- Ως πότε θα παραμείνει το τμήμα απομονωμένο από τους ανθρώπους του ελληνικού κινηματογραφικού χώρου;

- Πότε υπολογίζεται η περάτωση των εργασιών, για την οποία δαπανήθηκαν μεγάλα ποσοστά του ΕΠΕΑΕΚ, και η στέγαση του τμήματος στην καπναποθήκη που προορίζεται για αυτό;

- Πότε θα αποκτήσει το πρόγραμμα σπουδών στην ουσία του την αρχική φιλοσοφία σχεδιασμού ώστε να είναι προσαρμοσμένο στις ανάγκες μίας άρτιας κινηματογραφικής παιδείας σε εφαρμοσμένο αλλά και θεωρητικό επίπεδο;

Η συσσώρευση όλων των παραπάνω ερωτηματικών μας οδηγεί στο εξής πιθανό συμπέρασμα: Η εκκωφαντική σιωπή πολιτειακής και θεσμικής βούλησης για την δημόσια κινηματογραφική παιδεία στην Ελλάδα θα οδηγήσει μαθηματικά σε τέλμα οποιαδήποτε πιθανότητα έρευνας σε σχέση με τον κινηματογράφο, οδηγώντας την επίτευξη ενός στόχου του τμήματος σε αποτυχία.

Αρνούμαστε κάθε απομάκρυνση των σπουδών μας από την κινηματογραφική τους εστίαση.

Αρνούμαστε τα οικονομοκεντρικά προγράμματα σπουδών.

Σε άμεση συνέχεια με τις διεκδικήσεις στην Παιδεία και θεωρώντας τα προβλήματα του Τμήματος μέρος και προέκταση της κρίσης στην Παιδεία.

Αξιώνουμε:

Σοβαρή μέριμνα από τα αρμόδια υπουργεία (Υπουργεία Παιδείας, Πολιτισμού και Μακεδονίας-Θράκης) και φορείς (Συμβούλιο Κινηματογραφίας, Α. Π. Θ., Ε. Κ. Κ., κ.ά) για τα εξής θέματα:

* Χρηματοδότηση του τμήματος με αποκλειστικούς στόχους:

α. την πρόσληψη επαρκούς αριθμού καθηγητών για την ομαλή διεξαγωγή των μαθημάτων,

β. την εκπλήρωση της αρχικής φιλοσοφίας του προγράμματος σπουδών, που αξίζει στο κομμάτι του μέλλοντος της ελληνικής κινηματογραφίας που εκκολάπτεται στο τμήμα,

γ. την ολοκλήρωση των εργασιών και την στέγαση στο ανακαινισμένο κτίριο της Καπναποθήκης που προοριζόταν αρχικά για το τμήμα,

δ. την αγορά επαρκούς εξοπλισμού για την εκμάθηση των κινηματογραφικών εργαλείων που αφορά την άρτια κατασκευή κινηματογραφικού αποτελέσματος.

* Κατάρτιση προγράμματος σπουδών ο οποίος να προωθεί τον εφαρμοσμένο χαρακτήρα στην κινηματογραφική εκπαίδευση και να οδηγεί στην κινηματογραφική έρευνα.

* Πρόσληψη μεγαλύτερου αριθμού καθηγητών άμεσα σχετικών με την κινηματογραφική παραγωγή, με στόχο την συνέχεια, αφενός στην κινηματογραφική παράδοση και αφετέρου ανάμεσα στην παιδεία και το έργο. Απαιτούμε κριτήριο πρόσληψής τους εκτός από την ακαδημαϊκή αναγνώριση να αποτελεί και το καλλιτεχνικά καταξιωμένο έργο, χωρίς όμως η πρώτη να αποτελεί δεσμευτικό προαπαιτούμενο.

* Καταξίωση του τίτλου σπουδών και μέσα από:

α. νομική κατοχύρωση των επαγγελματικών μας δικαιωμάτων και

β. εξασφάλιση της Παιδαγωγικής Επάρκειας και σύσταση κλάδου πανεπιστημιακής εκπαίδευσης (Π.Ε.).

Ο Φοιτητικός Σύλλογος του τμήματος προειδοποιεί ότι έχει πάρει απόφαση για δυναμικές κινητοποιήσεις και κοινοποιήσεις των προβλημάτων τους προς αναζήτηση ουσιαστικού διεξόδου, στην περίπτωση που δεν δοθούν ικανοποιητικές λύσεις και απαντήσεις.